|
زلال که باشی آسمان در تو پیداست پرسیدم : چطور ، بهتر زندگی کنم ؟ با کمی مکث جواب داد : گذشته ات را بدون هیچ تأسفی بپذیر ، با اعتماد ، زمان حالت را بگذران ، و بدون ترس برای آینده آماده شو . ایمان را نگه دار و ترس را به گوشه ای انداز . به شک هایت هم بیندیش ، گاه به باورهایت هم شک کن . زندگی شگفت انگیز است ، در صورتی که بدانی چطور زندگی کنی . پرسیدم : آخر . . . و او بدون این که متوجه سؤالم شود ، ادامه داد : مهم این نیست که قشنگ باشی ... ، قشنگ این است که مهم باشی ! حتی برای یک نفر . کوچک باش و عاشق ... که عشق ، خود می داند آیین بزرگ کردنت را .. بگذارعشق خاصیت تو باشد ، نه رابطه خاص تو کسی . موفقیت پیش رفتن است، نه به نقطه پایان رسیدن ... داشتم به سخنانش فکر می کردم که نفسی تازه کرد و ادامه داد : هر روز صبح در آفریقا ، آهویی از خواب بیدار می شود و برای زندگی کردن و امرار معاش در صحرا می چرد ، آهو می داند که باید از شیر سریع تر بدود ، در غیر این صورت طعمه شیر خواهد شد ، شیر نیز برای زندگی و امرار معاش در صحرا می گردد، که می داند باید از آهو سریع تر بدود ، تا گرسنه نماند .. مهم این نیست که تو شیر باشی یا آهو ... ، مهم این است که با طلوع آفتاب از خواب بر خیزی و برای زندگیت ، با تمام توان و با تمام وجود شروع به دویدن کنی .. به خوبی پرسشم را پاسخ گفته بود، ولی می خواستم باز هم ادامه دهد و باز هم به ... ، که چین از چروک پیشانیش باز کرد و با نگاهی به من اضافه کرد : زلال باش .... ، زلال باش .... ، فرقی نمی کند که گودال کوچک آبی باشی ، یا دریای بی کران ، زلال که باشی ، آسمان در تو پیداست دو چیز را همیشه فراموش کن: خوبی که به کسی می کنی بدی که کسی به تو می کند همیشه به یاد داشته باش: در مجلسی وارد شدی، زبانت را نگه دار در سفره ای نشستی، شکمت را نگه دار در خانه ای وارد شدی، چشمانت را نگه دار در نماز ایستادی، دلت را نگه دار دنیا دو روز است: یک با تو و یک روز علیه تو روزی که با توست، مغرور مشو و روزی که علیه توست، مایوس نشو. چرا که هر دو پایان پذیرند. به چشمانت بیاموز که هر کسی ارزش نگاه ندارد به دستانت بیاموز که هر گلی ارزش چیدن ندارد به دلت بیاموز که هر عشقی ارزش پرورش ندارد دو چیز را از هم جدا کن: عشق و هوس چون اولی مقدس است و دومی شیطانی، اولی تو را به پاکی می برد و دومی به پلیدی. در دنیا فقط سه نفر هستند که بدون هیچ چشمداشت و منتی و فقط به خاطر خودت خواسته هایت را بر طرف می کنند، پدر و مادرت و نفر سومی که خودت پیدایش می کنی، مواظب باش که از دستش ندهی و بدان که تو هم برای او نفر سوم خواهی بود. چشم و زبان ، دو سلاح بزرگ در نزد تواند، چگونه از آن ها استفاده می کنی؟ مانند تیری زهرآلود یا آفتابی جهانتاب؟ زندگی گیر یا زندگی بخش؟ بدان که قلبت کوچک است ؛ پس نمی توانی تقسیمش کنی، هرگاه خواستی آن را ببخشی، با تمام وجودت ببخش ،که کوچکیش جبران شود. هیچ گاه عشق را با محبت، دلسوزی، ترحم و دوست داشتن یکی ندان، همه این ها اجزای کوچک تر عشق هستند ، نه خود عشق. همیشه با خدا درد دل کن، نه با خلق خدا و فقط به او توکل کن، آن گاه می بینی که چگونه قبل از این که خودت دست به کار شوی ، کارها به خوبی پیش می روند. از خدا خواستن عزت است، اگر برآورده شود، رحمت است و اگر نشود، حکمت است. از خلق خدا خواستن، خفت است، اگر برآورده شود، منت است، اگر نشود، ذلت است. پس هر چه می خواهی از خدا بخواه و در نظر داشته باش که برای او غیر ممکن وجود ندارد و تمام غیر ممکن ها فقط برای شماست. سعی کن به خاطر کسی که دوستش داری، غرورت رو از دست بدی. ولی مواظب باش که به خاطر غرورت کسی راکه دوستش داری ازذست ندی موضوع مطلب : آرشیو وبلاگ های پارسی بلاگ درباره وبلاگ  منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندها 
 |
||||
 |
||||
